“Birbirine dokunarak yaşamanın güzelliğini yaz” demiş İncir Reçeli filminin kahramanı Duygu veda sözleri olarak… Bizler, insan olarak birbirimize ne kadar dokunabiliyoruz diye düşünmeden duramıyorum. Son günlerde duyduğum sık bir cümle “her şeyi bir kenara bıraktım sadece insan olsun istiyorum”
İnsanlığımıza hangi evrede ikinci planda bıraktık acaba; alışveriş indirim reyonlarına koşarken mi, yurtdışı tatil planları yaparken mi yoksa akşamları eller havaya yaparken mi? Yani her şeyin merkezine kendimizi koyarken arada arkadaşlarımızın sevgili problemlerini dinlemek mi vicdanımızı rahatlatıyor. Peki, tanımadığımız insanların kalbine hangimiz dokunacağız… Peki ya Engelli arkadaşlarımızın hayatını nasıl daha fazla kolaylaştırabiliriz? Her yurtdışı seyahatimde şunu görüyorum oradaki Engelli kişiler hayatın içindeler; markette, barlarda, alışveriş merkezlerinde… Peki, neden ben bir kahve alırken sıranın önünde sipariş veren bir Engelli göremiyorum? Gerçekten güzel ülkemde hiç engelli yaşayan mı yok, ki istatistikleri bunun tersini soyluyor (sadece 29 Nisan’da yapılacak ÖMSS sınavına çeşitli özür gruplarından 60bin 367 aday giriyormuş1) yoksa onları hayatımızın içine mi dâhil edemiyoruz. Hayat yoğunluğumuz koşturmacamız yani her zaman bir bahanemiz var. Ama vicdanımız rahat çünkü sene de bir iki bayramlar aracılığı ile yardım ediyor ya da çalıştığımız şirketlerin sosyal sorumluluk projelerine arada bir destek oluyoruz ne de olsa…
Şimdi gerçek bir sihir diliyorum, Engelliler Haftasını yeni bir başlangıç olarak kabul edelim ve gelin amacı üniversitelerde bulunan engelli öğrencilerin sosyalleşme sürecine yeni çözümler getirmek olan Yeditepe Üniversitesinin “Sihrin Fikrin Olsun! Engelleri Sihirliyoruz” proje yarışması için güçlerimizi birleştirip bu sihir yaratma projesine katılalım/ daha fazla yayılmasına yardımcı olalım. Crowdsourcing kavramının sadece ticari, marka yararına kullanılmadığını aynı zamanda yaşamımızı kolaylaştırdığını, yaşam kalitemizi arttırabileceğini gösteren bir kanıt daha aşağıdaki linkte…
Ve son olarak yine Aytaç Ağırlar’ın hem senarist hem de yönetmeni olduğu 2011 yapımı İncir Reçeli filminden bir replik hatta filme adını veren metafor ile ile bitirelim
“Bana yaşayan hiçbir şeyi sevme hakkı vermediler. Ben de kimsenin sevmediği incir reçelini sevdim. Sen benim incir reçelimsin”
Kaynak: 1 www.engellilersitesi.com
olur. Önceki yazılarımda olduğu gibi anlattıklarımı 
